nokta

yazayım ama ne yazayım,
wimbledon bitti, yazacaklarımı kafamda oluşturdum ama şu anda wimbledon umrumda değil.öyle berbat durumdayım ki.tutunacak dalım kalmadı.bittim.
tabi bu da olasılıklardan biriydi. ne kadar kendimi hazırlamaya da çalışsam hayal kırıklığı bana kaldı.olmadı.
ne yapayım şimdi ben?hepsi boştu.boşa uğraştın. o kadar yol o kadar para(hiç yoktan) at çöpe.
işte hep böyle oluyor.denemeliyim diyorum, denemezsem pişman olurum diyorum.öylece durup beklemek de bana göre değil. insan çabalamazsa niye yaşar. hiç bişey yapmadan neyi bekleyim?ne olmalı felsefem?nasıl bakmalıyım olanlara?bıktım ama artık.gücüm kalmadı. Allah'ım bana yardım et.elimden geleni yaptım.
nasıl oluyor?nasıl yolunda gidiyor herkesinki?ne çeşit büyük günah işledim de ödeyemedim bir türlü.şimdi ne yapayım da toparlayım kendimi?bunu düşünmekten nasıl alıkoyayım kafamı?hiç düzelmeyecek.istediğin hiç bir şey olmayacak.
belki daha şoktayım o yüzden göremiyorum ama kesinlikle elimden geleni yaptığıma inanıyorum.baştan savmadım asla.sabrettim,koşturdum,gururumu çiğneyip okulun kapısından geri girdim.süründüm kısaca. açıkçası dünya, yıldız üstüne düşeni fazlasıyla yaptı.artık sıra sende.
hayırlısı neyse göstersin yüzünü artık da 'haa demek bu yüzdenmiş,anladım' diyelim, rahatlayalım. benim bu dünyayı çözemediğim ortada.
nerde mutlu olurum acaba?inanamıyorum hepsinin boş olduğuna.yıkıldım.
hadi bakalım şimdi 3 gün başağrısı. anneme nasıl söyliycem?benden bu kadar umutlu olması niye?Allah'ım birşey olsun.
çok canım sıkkın.
çarşamba arkadaşıma söz verdiğim için saçma bir ankara seyahati yapıcam. hiç canım istemiyor.ankaraya küfür edebilirseniz benim için çok sevinirim.hayatımı mahvettim.