bakalım bu defa kaç seferde başaracağım?ilkini atlattık.önümüzde uzun bir seri var.bakalım daha ne tür rezillikler yaşayacağım.
dün doktora sınavım vardı.sınava giren 2. kişiydim.ve ortalığı batırdım çıktım.sınavdan hemen sonra adet olduğu üzere dış sebeplere yükleme yaptım (inkar evresi kapsamında). efendim benim çalıştığım alanda(cebir) jüri üyesi yoktu, jürinin alaycı tavrı moralimi bozdu,mülakat sınavları beni geriyor...gibi.ama sebep ortadaydı.o kadar zaman vardı.biraz dişini sıkıp bakacaktın öteki bölümlere de.aslında başvurudan sonra 2 haftalık süre için bir plan bile yapıp plana uygun bir şekilde başlamıştım çalışmaya.ama araya kpss girdi,bir de öğrencim oldu hergün geliyor (hala inkar,pes doğrusu). tembelsin arkadaş!tek gerçek bu!birazcık da geri zekalısın.
e kpss de kötü geçti.ne şehit oldu ne gazi, kendi bokunda boğuldu niyazi!önümüzdeki sene de gevremeye devam.ekonomi de tarihi bir biçimde küçülmüş.herşey o kadar olumsuz ki.umutsuzluk günlerim geri geliyor galiba.saçma sapan bir hayatım oldu.hiç yaşanılası değil de işte napacaksın?çilemizi çekicez mecbur.bir sürü hayal elimde kaldı.at çöpe!acaip arabesk havasındayım. şu anda beni tasvir eden resim; küçük bir meyhane de ucuz ve kalitesiz bir masa ,fonda orhan gencebay(tabi ki), gerçi ferdi de sıkışabilir araya (ne senden geçerim ne meyhaneden, gönlümün farkı yok bir viraneden) masaya kafamı koymuşum, melankoliyle sızmışım.sürekli 'kahpe kader,şerefsiz dünya' gibi laflar ediyorum.meyhaneye borcumdan dolayı dışarı da çıkamıyorum.beni bu meyhaneden dışarı çıkaracak bir dış güce ihtiyacım var.kendim yapamayacağım o anlaşıldı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder